I Hear Sirens, een Amerikaanse postrockformatie uit Salt Lake City, bracht in 2009 het album Beyond the Sea, Beneath the Sky uit. Hoewel de band wordt gerangschikt binnen de grenzen van het postrockgenre, dat vaak gekenmerkt wordt door lange, instrumentale stukken en gelaagde geluiden. I Hear Sirens weet zich daarin zich te onderscheiden met een unieke mix van melodie, emotie en muzikale finesse. Op dit album slaagt de band er in om een breed scala aan gevoelens over te brengen, variërend van ingetogen en reflectief tot intens en opzwepend.
Beyond the Sea, Beneath the Sky is een album dat diep geworteld is in de postrocktraditie, maar het gaat verder dan dat door elementen van ambient en zelfs klassieke invloeden te integreren. De structuur van de nummers is typisch voor het genre: lange opbouwen die leiden naar krachtige climaxen, met aandacht voor sfeer en textuur in plaats van traditionele songstructuren. Wat I Hear Sirens echter bijzonder maakt, is hun vermogen om melodie te verweven in hun muziek, wat vaak ontbreekt in meer abstracte postrock.
Beoordeling van de nummers
- O Failing Vessel, Brave the Violent Sea – Het album opent met een optimistisch nummer. Het heeft een sterk melodisch karakter en de gitaarriffs weven zich door de track heen, als denkbeeldige golven die voortdurend tegen de kust slaan. Het geeft de luisteraar het gevoel van hoop en doorzettingsvermogen. Een veelbelovende start.
- Pale Moon, Guide Us Ashore – Dit nummer is meer ingetogen en bouwt langzaam op. Een sfeervol stuk dat de essentie van postrock vangt. De delicate gitaarnoten en de langzame crescendo creëren een bijna meditatieve sfeer, als de maan die zachtjes over het water schijnt.
- Drowning City Skyline – Is stevig en opzwepend. Deze track geeft een energieboost in het midden van het album. De gelaagde gitaren en opzwepende drums zorgen voor een gevoel van urgentie en chaos, alsof je midden in een drukke stad mee gesleurd wordt in de hectiek.
- From the Clocktower – Met een fijne melodie en spannende opbouw, weet dit nummer te verrassen met een krachtige ontlading halverwege. Het is een perfect voorbeeld van hoe de band spanning kan opbouwen en deze in een emotionele explosie laat losbarsten.
- The March – Dit is een klassieke postrocktrack: meeslepend, met een langzame opbouw naar een prachtige, gruizige geluidsmuur. De climax is hier intens en bevredigend, een hoogtepunt van het album voor liefhebbers van het genre.
- Deception Has a Way with Words – Een ontspannen, bijna serene track die meer naar de relaxte kant van postrock neigt. Het heeft een subtiele, vloeiende structuur die de luisteraar even de tijd geeft om op adem te komen.
- The Faint Reflection of Stars – Dit nummer is zeer ingetogen en bedwelmend, met minimalistische arrangementen die een dromerige sfeer creëren. Toch had het wat steviger gemogen om echt impact te maken.
- Breath on Glass – Het slotstuk van het album is avontuurlijk en experimenteel. De tekst vertelt over eenzaamheid en een verstikkend gevoel van verlies, perfect gesymboliseerd door het gevoel van een neerwaartse val. Het nummer balanceert tussen fragiliteit en intensiteit, en biedt een perfecte afsluiting voor het album.
Als geheel is Beyond the Sea, Beneath the Sky een prachtig werk dat een emotionele reis biedt van begin tot eind. I Hear Sirens bewijst met dit album dat ze niet alleen meester zijn in het creëren van sfeer, maar ook in het overbrengen van diepgang en emotie door hun muziek. De subtiele melodieën, krachtige climaxen en zorgvuldige productiekeuzes maken dit album tot een prima werkstuk in de postrockscene.
Voor liefhebbers van bands zoals Explosions in the Sky of This Will Destroy You is dit album een aanrader. Maar ook als je nieuw bent in het genre, biedt Beyond the Sea, Beneath the Sky een toegankelijke instap dankzij de sterke melodische lijnen en meeslepende opbouw. Het is een album dat ook na vaker beluisteren niet snel verveelt.
Waardering: 7,5
Reactie plaatsen
Reacties