Over de componist:
Salomon Jadassohn werd geboren op 13 augustus 1831 in Breslau, Duitsland, en overleed op 1 februari 1902 in Leipzig. Hij was een vooraanstaande Duitse componist, dirigent en muziekleraar. Jadassohn studeerde bij prominente componisten zoals Franz Liszt en Moritz Hauptmann. Later werd hij een zeer gewaardeerde leraar aan het Conservatorium van Leipzig, waar hij bekende musici zoals Ferruccio Busoni en Frederick Delius onderwees.
Naast zijn onderwijsactiviteiten componeerde Jadassohn een breed scala aan werken, waaronder symfonieën, kamermuziek, pianowerken en koorwerken. Hij was ook actief als muziektheoreticus en schreef diverse invloedrijke teksten over harmonie en contrapunt.
Over het album:
Het album "Symphonies Nos. 1-4" uit 2015, met werken van Salomon Jodassohn, uitgevoerd door het Brandenburgisches Staatsorchester Frankfurt onder leiding van Howard Griffiths, is een ware ontdekking voor liefhebbers van klassieke muziek. De uitvoering omvat verschillende stukken die elk op hun eigen manier imponeren en een diepgaande muzikale ervaring bieden.
De eerste symfonie, Symphony No. 1 in C-groot, Op. 24, opent het album met een sprankelende energie. Het orkest, onder de bekwame leiding van Griffiths, brengt de lichte en opgewekte melodieën met precisie en flair tot leven. De tweede beweging, de Andante, biedt een prachtig contrast met zijn serene en lyrische passages, terwijl de finale bruisend en triomfantelijk afsluit.
De Cavatina in E-groot, Op. 69, die daarop volgt, is een kort maar prachtig werk. Het delicate spel van de strijkers en de rijke harmonieën creëren een sfeer van introspectieve schoonheid. Dit stuk, hoewel minder bekend, is een juweeltje in Jodassohns oeuvre en wordt hier met veel gevoel uitgevoerd.
Symphony No. 2 in A-groot, Op. 28, toont Jodassohns vermogen om grootschalige symfonische werken te schrijven die zowel kracht als subtiliteit bevatten. De eerste beweging is levendig en dynamisch, met een indrukwekkend gebruik van thema's en motieven. De langzame beweging, Adagio, is een hoogtepunt met zijn diepe emotionele expressie, terwijl de finale opnieuw de energie en vitaliteit van het orkest onderstreept.
De Symphony No. 3 in D-groot, Op. 50, is wellicht het meest mature werk op het album. Hier laat Jodassohn zijn meesterschap in orkestratie en melodische ontwikkeling zien. De opening is majestueus en groots, gevolgd door een expressieve en dramatische tweede beweging. De Scherzo is lichtvoetig en levendig, terwijl de finale een krachtige afsluiting biedt.
De tweede Cavatina op het album, in F-groot, Op. 120, biedt een moment van rust en introspectie. Dit lyrische werk wordt uitgevoerd met een tedere subtiliteit die de luisteraar diep raakt. Het is een prachtig intermezzo tussen de grotere symfonieën.
Tot slot sluit Symphony No. 4 in C-mineur, Op. 101, het album af met een dramatische flair. Deze symfonie heeft een donkere en intense sfeer, met een complexe en gelaagde structuur. De orkestrale kleuren en de spanningsopbouw in deze symfonie zijn indrukwekkend, en het orkest weet deze complexiteit met groot vakmanschap over te brengen.
Het Brandenburgisches Staatsorchester Frankfurt, onder de leiding van Howard Griffiths, levert hier een prestatie van hoge kwaliteit. Hun spel is nauwkeurig, expressief en vol overtuiging. Griffiths' interpretaties van Jodassohns werken zijn doordacht en gevoelig, waardoor elk stuk volledig tot zijn recht komt.
Al met al is dit album een waardevolle toevoeging aan de discografie van de negentiende-eeuwse symfonische muziek. Het biedt een boeiende en diepgaande luisterervaring en zet de vaak ondergewaardeerde werken van Salomon Jodassohn op welverdiende wijze in de schijnwerpers.
Waardering: 8
Reactie plaatsen
Reacties