Canned Heat – Canned Heat - 1967 - Genre: Blues
Dit album, uitgebracht in de late jaren zestig, vormt een quintessentiële mijlpaal in de blues- en rockgeschiedenis, een symbool van de psychedelische muziekera. De schijf onthult een amalgaam van rauwe, ongefilterde bluesmelodieën verweven met de rokerige sfeer van de Amerikaanse Zuidstaten. Elk nummer op 'Canned Heat' dient als een odyssee, een muzikale reis door het ruige landschap van liefde, leed, en de strijd voor vrijheid.
De band manifesteert een unieke beheersing over hun instrumenten, waarbij de gitaarriffs niet enkel snaren beroeren, maar ook zielen ontvlammen. De harmonica, gespeeld met een diepgewortelde passie, voegt een extra dimensie toe aan de al rijke muzikale tapestrie. De zang, doordrongen van emotie en ervaring, vertelt verhalen van weemoed en verlangen, die de luisteraar onverbiddelijk meeslepen in de golven van hun melodische betoog.
Bijzonder opvallend is de wijze waarop Canned Heat de conventionele grenzen van de blues overstijgt, elementen uit jazz en rock integrerend, om zodoende een ongeëvenaarde sound te creëren. Dit album is niet simpelweg een verzameling van liedjes; het is een historisch document, een echo van een tumultueuze periode in de Amerikaanse geschiedenis, vastgelegd in de universele taal van de muziek.
Het is dan ook geen wonder dat 'Canned Heat' als album een onuitwisbare impact heeft gehad op de muziekwereld. Het dient als inspiratiebron voor vele muzikanten en blijft, tot op de dag van vandaag, een onmisbaar bestanddeel in de collectie van elke ware muziekliefhebber. In de annalen van de muziekgeschiedenis, zal dit werk ongetwijfeld herinnerd worden als een klasse album, een fonkelend juweel in de kroon van de Amerikaanse muziek.
Waardering : 7,5
Damon & Naomi – The Earth is Blue – 14-02-2005 – Genre Indierock
Damon & Naomi startten hun samenwerking toen de band Galaxie 500 waar zij deel van uitmaakten in 1991 uiteenviel. In 1992 kwam hun eerste album uit en The Earth is Blue is hun vijfde album, uitgebracht op hun eigen label. Het is wat lastig om de muziek in een hokje te plaatsen. Indierock, Indiefolk en Dreampop zijn enkele van de hokjes die genoemd worden. De muziek is over het algemeen vrij dromerig en soms ook wat jazzy. Ik zou het eerder pop noemen dan rock. Dreampop lijkt me daarom het meest toepasselijk.
Opener Beautiful Close Double geeft direct een overtuigend visitekaartje af. A Second Life is wat steviger en daarin toch een vleugje rock.
Malibran brengt de luisteraar in wat jazzy sfeer door de blazers die het nummer aftrappen. Of het iets toevoegt vraag ik me af. Zelf ben ik niet zo gek op blaasinstrumenten namelijk. While My Guitar Gently Weeps is één van mijn favoriete Beatles nummers. Damon & Naomi slagen er in de dromerige sfeer die het nummer al heeft nog wat te versterken. Leuke cover.
Ueno station bevestigt nog eens het dromerige van de muziek en The Robot Speaks doet daar een schepje bovenop al zwelt de muziek bij het refrein flink aan. Dat geeft het nummer wel iets extra’s.
Araçá Azul is de titel van een album uit 1972 van de Braziliaanse artiest Caetano Veloso. Of het nummer daar op doelt blijft voor mij ongewis.
In het slotnummer, tevens titelnummer komen de blazers nog een keer in beeld.
Een prima album om bij een glas wijn in de avond op te zetten.
Waardering 7
Reactie plaatsen
Reacties