Bijzonder dat dit album, maar ook Gentle Giant in het algemeen mij in de jaren 70 is ontgaan. Ik denk toch dat de muziek toen voor een puber nog wat te ontoegankelijk was.
Dit is het tweede album van de band na het debuut Gentle Giant uit 1970.
Het is geen muziek met makkelijke ritmes en melodieën. Pas na een paar luisterbeurten vallen de puzzelstukjes op hun plaats.
Dat geldt nog niet zo voor de opener Pantagruel's Nativity, een wat Camel-achtig nummer in sommige passages. Mijn favoriet op deze plaat.
Daarna wordt het wat experimenteler en doet het wat denken aan King Crimson. In Edge of Twilight geen strakke maten meer maar fragmentarische muziek. Daar moet je echt even voor gaan zitten. Wat minder mijn ding.
De rest van het album is weer wat makkelijker te volgen, maar het blijft muziek waar je zin in moet hebben. Ik ben er niet echt vaak voor in de stemming omdat het me meestal veel energie kost om het te volgen.
Waardering: 6,5
Reactie plaatsen
Reacties