Een soort van postuum album voor en van Mark Linkous, de in 2010 overleden voorman van Sparklehorse.
Van en niet voor want Mark Linkous had reeds een begin gemaakt met dit album. Sterker nog, alle tracks waren eigenlijk zo goed als klaar. Nu 13 jaar later zijn de geschreven tracks uitgewerkt en is het album voltooid door inspanning van zijn broer Matt en schoonzus Melissa.
En het resultaat is een mooi album, maar wat mij betreft geen topper. De Sparklehorse albums met Mark Linkous vind ik toch een graadje sterker. Hoewel ook ingetogen was het toch wat meer sprankelend.
De muzikale omlijsting was vroeger minder sober, met wat meer volume en daardoor meer aanwezig. Op Bird Machine is de begeleiding wel erg ver naar de achtergrond verbannen, zelfs in de wat minder ingetogen opener It Will Never Stop.
Het gevolg is dat ik niet lekker in het album kom. Het pakt me nergens echt bij de strot. Het is gewoon jammer dat het niet ietsje steviger is aangezet.
Waardering 6,5
Reactie plaatsen
Reacties