Therion is een Zweedse Symphonic Metalband die al sinds 1987 bestaat. Ik heb een viertal albums van de band in mijn bezit. Ze hebben inmiddels 17 reguliere albums op hun naam staan.
Gelukkig heeft de band weinig met grunten, maar dat is in de symfonische metal geen uitzondering. Denk aan Within Temptation en Nightwish.
Omdat ik de releasekalender tegenwoordig weer nauwkeurig volg kwam dit derde album in de serie Leviathan in december op mijn netvlies. En het is een prettige hernieuwde kennismaking. Lekker stevige songs, maar bergens te stevig. Ik vind de term metal in dit geval zelfs dubieus. Rock is meer op zijn plaats.
Het is geen hoge school muziek. Recht toe recht aam nummers die goed toegankelijk zijn. Leuk maar geen top. De eerste helft is een stuk aangenamer dan de tweede.
- Opener Ninkigal valt gelijk met de deur in huis. Met wat bescheiden grunts. Gelukkig dat Lori Lewis al ruim 10 jaar de zang op zich neemt. (7)
- Iets meer melodie is te vinden in Ruler of Tamag. Dat maakt het met de zang zowat tot neo-klassieke muziek. (7,5)
- Ook An Unsung Lament scoort goed bij mij. Fijne melodie en leuke tempowisselingen. (7,5)
- Iets minder blij ben ik met Malficium. Het is geen slechte track, maar niet helemaal mijn ding. (6,5)
- In Ayahuasca wordt een kleine opera geïmiteerd. Een sopraan en een bariton. Prettige melodie ook. (7)
- Baccanale is Italiaans voor bacchanaal. Iets waar de Romeinen goed in waren. Een song met een heerlijk tempo. (7)
- Het begin van Modsommarblot klinkt veelbelovend. En inderdaad is het een aanstekelijke track (7)
- De zang in What Was Lost Shall Be Lost No More verdient de hoofdprijs. Mooi meerstemmig (7)
- Spaans temperament in Duende. Een bijzondere eend in de bijt. Niet echt geslaag naar mijn mening (5)
- Voor een nummer met tempo moet je dit Numme streamen. Ook niet mijn favoriet, maar wel beter als het nummer hievoor. (6)
- En ook Twilight of the Gods heeft het niet echt voor mij. Jammer want het begon wel lekker dit album. (6,5)
Waardering 6,7
Reactie plaatsen
Reacties