Over de artiest:
Les Discrets is een Franse post-metal band, opgericht in 2003 door multi-instrumentalist en kunstenaar Fursy Teyssier. De band vermengt elementen van black metal, shoegaze, en post-rock, creërend een uniek en atmosferisch geluid dat vaak wordt geassocieerd met het "Blackgaze" genre, een hybride van black metal en shoegaze. De muziek van Les Discrets kenmerkt zich door dromerige melodieën, etherische sferen, en een diepe emotionele lading, vaak aangevuld met poëtische teksten in zowel het Frans als het Engels.
De esthetiek van Les Discrets is nauw verbonden met de visuele kunsten, met Teyssier zelf als de belangrijkste visuele kunstenaar voor het artwork van de band. Zijn werk draagt bij aan de algehele sfeer van de muziek en versterkt de melancholische en introspectieve aard van hun sound.
Les Discrets' debuutalbum "Septembre et Ses Dernières Pensées" werd uitgebracht in 2010 en ontving positieve kritieken voor zijn innovatieve benadering van metal en zijn vermogen om verschillende genres naadloos te integreren. Sindsdien heeft de band verschillende andere opnames uitgebracht, die allemaal hun kenmerkende blend van melancholie, schoonheid en duisternis behouden.
De muziek van Les Discrets spreekt zowel fans van metal als van meer atmosferische en ambient genres aan, dankzij de rijke soundscapes en de emotionele diepte. De band blijft een belangrijke speler in de underground muziekscene, gerespecteerd om hun artistieke integriteit en hun vermogen om luisteraars naar andere werelden te vervoeren.
Over het album:
Het album "Ariettes Oubliées" van Les Discrets heeft gemengde recensies ontvangen. Het wordt echter ook vaak geprezen om zijn schoonheid en de warme, omhullende sfeer die het creëert, waarbij de band zijn unieke blend van post-rock en shoegaze voortzet. Volgens recensies van Sputnikmusic en Metal Storm is de muziek warm en omhullend, met tonen die variëren van helder en hoopvol tot mysterieus en somber. De albumopener "Linceul d'hiver" zet een ingetogen toon die later in het nummer wordt opgevoerd, wat de diversiteit en de dynamiek van het album onderstreept.
La Traversée" valt op door zijn aangename melodie en shoegaze-invloeden, die culmineren in een krachtig slot, terwijl "Le Mouvement perpétuel" de luisteraar meeneemt op een mystieke reis met de mooie zang van Audrey Hadorn. Het titelnummer "Ariettes Oubliées" biedt een dromerige ervaring die zich ontvouwt tot een krachtig middenstuk en een bevredigend slot, waardoor de luisteraar dieper in de sfeer van het album wordt getrokken.
"La nuit muette" begint met gruizige shoegaze-elementen en transformeert naar een meer etherische afwerking, wat de veelzijdigheid en diepte van de band toont. "Au Creux de l'hiver" en "Après l'ombre" zijn te prijzen om hun melodische schoonheid en ingetogen charme, die de diverse aanpak van Les Discrets in het creëren van boeiende soundscapes benadrukken.
Het album sluit af met "Les regrets", een nummer dat de post-metal elementen van de band volledig omarmt en een passende afsluiting biedt voor de muzikale reis.
Samenvattend combineert "Ariettes Oubliées" van Les Discrets prachtige composities met atmosferische diepte en shoegaze-invloeden, wat resulteert in een album dat zowel fraai als meeslepend is. Het toont de band's vermogen om emoties en sferen te weven in een samenhangend en indrukwekkend geheel, waardoor het een belangrijk werk is binnen het genre.
Waardering: 8,5
Reactie plaatsen
Reacties