Deafcult - Auras (30-06-2017) - Shoegaze

Gepubliceerd op 11 april 2024 om 17:35

Het avontuur van het verkennen van 'Auras', een album uitgebracht door de Australische band Deafcult in 2017, is een muzikale reis die mij vanaf de eerste noot heeft gegrepen. Deze tocht door hun muzikale landschap is als een ontdekkingsreis waarbij elk nummer een nieuwe verrassing biedt, meanderend door een spectrum van emoties en klanken.

De opener van het album, 'Lemonade Beauty', begroet mij met een rustig, uitnodigend intro dat naadloos overgaat in een gruiziger, meer energiek vervolg. De melodie is zowel mooi als zweverig, en zet de toon voor het hele album met een belofte van zowel rust als dynamiek.

Dan, 'Secret Wisdom'. Dit nummer brengt me in een contemplatieve staat, waarbij ik onbewust begin na te denken over mijn eigen geheime verlangens, ondergedompeld in de meeslepende melodie. Het abrupte einde laat me verrast en ietwat verward achter, hunkerend naar meer.

'Summertime' is de muzikale incarnatie van zijn titel: vrolijk en lichtvoetig, een perfecte soundtrack voor zonovergoten dagen. Het gevoel van zorgeloosheid dat dit nummer opwekt, is onmiskenbaar.

Met 'Sparkle' wordt het tempo enigszins teruggeschroefd, maar de schoonheid van de melodie blijft onverminderd sterk, waardoor een diepe indruk op mij wordt achtergelaten.

Het titelnummer 'Auras' is kort maar krachtig, een bezwerend intermezzo dat de essentie van het album lijkt te vangen in slechts enkele minuten.

'Indigo Children' valt helaas wat tegen in vergelijking met de andere tracks. Het mist die unieke vonk die de rest van het album zo bijzonder maakt.

'Stars Collide' is daarentegen een muzikaal kunstwerk met een prachtige melodie. Het bombastische middenstuk voegt een dramatische wending toe die de luisterervaring verrijkt.

'Rubix' is een aanstekelijk, vrolijk nummer dat me onmiddellijk in een goed humeur brengt, terwijl 'Echoes' met zijn ingetogen toon en beperkt gitaargebruik juist de vreemde eend in de bijt is.

'Judy' verrast met zijn stevigheid en een neiging naar metal, wat een interessante afwisseling biedt op het album. 'Urusai' heeft een ietwat nerveuze klank, die de diversiteit van het album verder benadrukt.

Ten slotte is 'Here Be Death', ondanks de sombere titel, verrassend vrolijk. Het contrast tussen de titel en de muziek voegt een intrigerende laag toe aan het album.

In zijn geheel is 'Auras' van Deafcult een rijke, emotioneel geladen ervaring die me door een breed spectrum van muzikale landschappen voert. Elk nummer draagt bij aan een coherent verhaal, waardoor het album een must-have is voor liefhebbers van het genre en een bewijs van de veelzijdigheid en diepte van deze Australische band.

Waardering: 8

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.