Les Bells, wiens echte naam Julie Carpenter is, is een Amerijaanse artieste die bekend staat om haar unieke mix van elektronische en ambient muziek. Soms is er ook een neo-klassiek element te horen. Met haar derde album The Drowned Ground uit 2023 heeft ze wederom een meesterwerk afgeleverd dat zowel diepgang als emotie biedt. Carpenter weet als geen ander hoe ze met geluiden een verhaal kan vertellen, en dit album is daar een prachtig voorbeeld van.
Het openingsnummer "Drowned Ground" zet meteen de toon voor het album. Het is een prachtig ambient nummer dat je direct meeneemt naar een andere wereld. De geluiden vloeien naadloos in elkaar over en creëren een sfeer die zowel rustgevend als intrigerend is. Het is alsof je onder water zweeft, omringd door een serene maar mysterieuze omgeving.
"A Failure of Horses" volgt, en hier merk je meteen dat het nummer een vollere opzet heeft. De combinatie van verschillende geluiden en ritmes zorgt voor een dynamische luisterervaring. Het is alsof Carpenter de grenzen van de ambient muziek verkent en op een inventieve manier verschillende elementen samenbrengt.
Een van mijn persoonlijke favorieten is "Feral Ghosts of the Golden West". Dit nummer bevat een prachtige basriff die het geheel een extra dimensie geeft. De ambient klanken worden hierdoor nog meer versterkt, en het resultaat is een hypnotiserend en meeslepend stuk muziek dat je aandacht vasthoudt van begin tot eind
"Over the Falls" met zo'n zelfde bas biedt een prachtige melodie die halverwege verrijkt wordt met een mooie viool. En dan is er ook nog engelengezang. Dit onverwachte element geeft het nummer een extra laag van emotie en schoonheid. Het voelt alsof je een muzikale waterval ervaart, waarbij elke druppel perfect op zijn plaats valt.
Hoewel "Frozen Charlotte Tends the Flame" ook fraai is, vind ik dit nummer iets minder spannend. Vooral iets minder bedwelmend. Het blijft echter een solide track die goed past binnen de algehele sfeer van het album, maar mist net die unieke twist die andere nummers wel hebben.
"Scheele’s Green" is een dromerig nummer met een prachtige, etherische stem. Het is een nummer om bij weg te zweven, ideaal voor momenten van ontspanning en reflectie. De delicate zanglijnen en zachte klanken maken ook dit een hoogtepunt van het album. Iets om te beluisteren tijdens een begrafenis of crematie de kist zakt.
Het album sluit af met "A Half Hour with the Stars in June". De cello (of is het een ander snaarinstrument?) is hier werkelijk prachtig en zorgt voor een betoverend einde. Het voelt als het einde van een muzikale reis, waarbij elke noot zorgvuldig is uitgekozen om de luisteraar een gevoel van voltooiing te geven.
Samenvattend is "The Drowned Ground" van Les Bells een schitterend album dat de luisteraar meeneemt op een auditieve reis Julie Carpenter laat met dit album zien dat ze een ware meester is in het creëren van atmosferische en emotioneel geladen muziek. Elk nummer is zorgvuldig opgebouwd en draagt bij aan een samenhangend geheel dat je keer op keer wilt beluisteren.
Waardering 8,5
Reactie plaatsen
Reacties