Veel groter kan de tegenstelling niet zijn. Na de Gothrock een heerlijke jazzrock plaat uit 1977. destijds door mij een beetje verguisd. Maar ja het verstand komt met de jaren.
Dat zijn er inmiddels 46. Maar daar heeft deze muziek geen last van. Geen verschijnselen van verjaring of oubolligheid. En over weer 46 jaar wordt het misschien nog wel beluisterd. Ik zal er dan niet meer zijn tenzij ik 110 word. Het is wel vreemd om te bedenken hoe er over 46 jaar op onze jeugdjaren 70 teruggekeken zal worden.
Terug naar dit album. Ook voor mij heeft het dus lang tussen de mottenballen verkeerd. Pas een aantal jaren geleden heb ik het in mijn verzameling opgenomen. Het zij zo. Ik heb me genoeg vermaakt in muziekland, ook zonder dit album.
Wat er dan nu zo mooi aan is? Het is behoorlijk rustgevende muziek en dat doet het goed bij mijn depressie. Het is ook goede muziek voor de jongeren van tegenwoordig die bij bosjes in burn-outs terecht komen omdat ze niet meer kunnen relativeren in de hype van de apps die hun mobieltje rijk is.
Zet dit album op en maak je brein er mee schoon zou ik zeggen. Weg met de chaos die ik ook bij mijn depressie soms ervaar. Het werkt echt.
Waardering 7,5
Reactie plaatsen
Reacties