De frontman van 16 Horsepower en Wovenhand komt nu met een solo album op de proppen. En dat maakt wel en geen verschil ten opzichte van zijn met die bands uitgebrachte albums.
De songs ademen duidelijk dezelfde sfeer als de albums met de genoemde bands. Het past naadloos in dat repertoire. Wat een beetje verloren gaat is de energie die de albums met de band uitademen. Het komt bij mij wat minder binnen. Dat vind ik eigenlijk wel jammer zonder daarmee te willen beweren dat dit geen goed album is.
Dat is het wel zodra je het een paar keer hebt beluisterd en je er aan gewend bent. Het is een soort van unplugged album en daar moet ik ook bij andere bands altijd even doorheen.
Inmiddels is het album bij Lionisis aangeland en heb ik me nog geen moment verveeld. Integendeel. Ik lees dat het een beetje een saai album is, maar daar ben ik het niet mee eens. Over zijn optreden zijn de meningen ook verdeeld. De toch al introverte Edwards maakt daar geen uitbundig feestje van.
Ik geniet nog een keer van dit album waarvan de afsluiter The Cuckoo wel heel dicht bij zijn bandwerk komt trouwens.
Waardering 8
Reactie plaatsen
Reacties