Een van de eerste albums op mijn plank was dit album van Ten Years After. En de band heeft vervolgens een grote stempel op mijn muziekbelevenis gedrukt. Grijsgedraaide albums, vooral Recorded Live met een onnavolgbare Alvin Lee op gitaar.
Alvin Lee, hij staat niet eens de Rolling Stone lijst van 250 beste gitaristen ooit. Dat leert me dat het gewoon een slecht blad is. Rory Gallagher staat op 175. Ook veel te laag.
Dit album maakt veel vroege herinneringen los en brengt me terug naar mijn eerste jaren op de middelbare school. De muziek aan tijdens het maken van het huiswerk.
Dit album betekent dus veel voor mij en krijgt dus een goede score want de muziek boeit me nog steeds. Gelukkig dat ik het nu kan streamen. Grijsdraaien kan dus niet meer.
Waardering: 8,5
Reactie plaatsen
Reacties