Toen ik deze review moet schrijven over het muzikale opus Asleep at Heaven's Gate van de formatie Rogue Wave uit het jaar des Heren 2007, voelde ik een scala aan emoties en gedachten die door mijn hoofd wervelden. Is het nou wel of niet een bovengemiddeld album? Nee, helaas niet.
Het album opent met Harmonium, een track die me betovert met zijn melodieuze schoonheid en een intro dat de zintuigen prikkelt; het ontvouwt zich als een bloem in de lente, uitnodigend tot gezamenlijk neuriën onder de sterrenhemel.
Het daaropvolgende Like I Needed komt echter over als een amusant, doch enigszins mat indie liedje, dat niet geheel de essentie en diepgang weet te vangen. Het vervolg, Chicago x 12", biedt wel een aangename indie melodie die het hart verwarmt, echter zonder de ziel te ontvlammen.
De composities Lake Michigan en Lullaby onderscheiden zich markant door hun speelse en inventieve ritmes, als dartelende vlinders in een ongerept weelderig bos. Christians in Black betovert vervolgens met zijn sublieme akoestische begeleiding, een nummer dat resoneren kan als een serene hymne in de stille nacht. Daarentegen vind ik Own Your Own Home en Ghost tamelijk conventioneel en ontberen ze de vonk van avontuur die het hart van de luisteraar sneller doet kloppen. Missed, daarentegen, herrijst als een akoestisch meesterwerkje, een symfonie die de ziel beroert en omarmt in zijn eenvoud en schoonheid.
Het nummer Fantasies laat mij enigszins onberoerd, gekenmerkt door een kleurloosheid die mij in verwarring achterlaat, terwijl Phonytown slechts als acceptabel kan worden beschouwd, zonder zich te onderscheiden als een memorabel muziekstuk. Het album eindigt met een hoopgevende noot, Cheaper Than Therapy sluit het album af op een aangename wijze, als een zachte zonsondergang die de horizon siert na een dag van wisselvallige emoties.
Conclusie, Asleep at Heaven’s Gate van Rogue Wave is een album dat balanceert tussen alledaagsheid en momenten van pure muzikale verlichting. Hoewel het geen extreme pieken of dalen kent, biedt het toch een muzikale reis die de luisteraar uitnodigt tot introspectie en ontdekking, zij het met momenten van rustige bezinnimg en onstuimige vreugde. Het is deze diversiteit die het album zowel intrigerend als soms frustrerend maakt; een spiegel van het leven zelf.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties